به گزارش مشرق، صدرنشین جدول گروه خود در جام ملت ها هستیم و دو پیروزی هم کسب کرده ایم. همه اینها می تواند دلیل خوبی برای خوشحالی باشد اما مروری فنی و کیفی به عملکرد تیم ملی در قطر یک پیام روشن دارد؛ این تیم اوضاع خوبی ندارد. آنقدر اوضاع خراب است که اگر بخت یارمان نبود و حریف هم کمی خودباوری داشت، شاید نتیجه دیدار برابر حریف شرقی به گونه ای دیگر رقم می خورد.
در این زمینه بیشتر بخوانید:
چرا مقابل هنگ کنگ اینقدر بد بودیم؟
تیم قلعهنویی یک «تیم» نبود
تیم ملی در مسابقه دوم خود در جام ملت ها به غایت آشفته و مغشوش بود. این وضعیت درهم ریخته در تمامی خطوط مشخص بود که نمود عینی اش را در دفاع بارها دیدیدم. حتی اگر امیر قلعه نویی از شدت عصبانیت لحظات خاصی را رقم زده باشد اما در میدان، وضعیت بد و بدتر می شد و تدبیر او در پایان این شد که روی نیمکت بنشیند و نظاره گر نمایش تلخ شاگردانش باشد. اما فقط باید نشست و دید و حتی عنوان کرد که می توان از دست گل نزدن سکته کرد؟ اینونه می توان یک تیم را نجات داد؟
تیم ملی در لحظات متعددی از دیدار برابر هنگ کنگ نشان داد که چیزی در چنته ندارد. شانس با ما یار بود که در این رقابت، چنین وضعیتی عیان شد تا کادر فنی زمان برای اصلاح داشته باشد اما روند حرکتی تیم یک چیز را اثبات می کند که باید از ادامه راه هراس داشته باشیم. اگر به رقیبی جدی برخورد کنیم، شاید دیگر وقت افسوس و بازسازی نداشته باشیم! این را یادمان باشد ...